Wielkie pożary żagańskich lasów! Taka była historia Nadleśnictwa Żagań!

Ogromne pożary, które trawiły żagańskie lasy w okresie wojennym, spowodowały całkowitą degradację części terenów leśnych, w niektórych miejscach zupełnie likwidując życie biologiczne. Po zakończeniu II wojny światowej na mocy dekretów PKWN (Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, czyli samozwańczego, tymczasowego organ władzy wykonawczej w Rzeczypospolitej Polskiej, działającego od 21 lipca do 31 grudnia 1944, na obszarze zajmowanym przez Armię Czerwoną po okupacji niemieckiej – między przesuwającą się linią frontu sowiecko-niemieckiego a Linią Curzona) z 6 listopada i 12 grudnia 1944 roku, administracja Lasów Państwowych na tym terenie, po wojnie przejęła lasy miejskie Iłowy, lasy Przedsiębiorstwa Ceramicznego w Mirostowicach. Po 1945 roku na obszarze obecnego Nadleśnictwa Żagań utworzono trzy małe Nadleśnictwa Państwowe: Żagań, Łozy i Iłowa.

Pierwsze lata po roku 1945 były trudnym okresem dla leśników, prowadzących gospodarkę leśną między Nysą Łużycką, a Kwisą. W tym okresie znaczną część lasów strawiły gwałtowne pożary. Szczególnie tragiczny był w tym względzie wyjątkowo suchy rok 1947. Skutkiem tych klęsk było masowe wystąpienie szkodliwych owadów. W roku 1959 do Nadleśnictwa Żagań przyłączono Nadleśnictwo Łozy.
Od 1 stycznia 1976 r. Nadleśnictwo Żagań stanowiło Obręb Żagań, należący do Nadleśnictwa Szprotawa. W późniejszych latach na terenie obecnego Nadleśnictwa Żagań, które powstało z dniem 1 stycznia 1993 roku, zachodziło szereg zmian powierzchniowych i administracyjnych. Pełnomocnikiem do spraw utworzenia oraz pierwszym nadleśniczym był w latach 1993-1999 Franciszek Miszczuk.
Źródło: Nadleśnictwo Żagań

Czytaj również na naszym portalu